Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Μπίλυ, αυτός ο άγνωστος..

Του Gordon

Είναι η αρχή της σεζόν 1984-85 και η Ομοσπονδία για πρώτη φορά επιτρέπει τη χρησιμοποίηση ξένων παικτών από Ελληνικές ομάδες, μόνο όμως στις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις και όχι στις εγχώριες. Προπονητής μας ο Κροάτης Γιόζιπ Τζέρτζια, και επιλογές του για τις θέσεις των ξένων δύο Αμερικάνοι: ο θηριώδης Ντίκ Μόμα και ο Μπίλλυ Βάρνερ (τρίτος από αριστερά όρθιος παρακάτω), ένα 18χρονο «τριάρι» ύψους 2.01.


Ο ΠΑΟΚ συμμετέχει στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Η ομάδα μπορεί να έχει μόλις κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδος, αλλά δεν είναι έτοιμη για μεγάλα πράγματα στην Ευρώπη. Είναι λογικό στην ομάδα της εποχής (Σταυρόπουλος, Κορωναίος, Φασούλας, Κατσούλης κλπ) ο Βάρνερ να ξεχωρίζει από την πρώτη στιγμή. Αφού περάσουμε εύκολα το εμπόδιο της Τσέπελ (με δύο νίκες 116-81 και 99-73 – με 34π. του Βάρνερ), η κλήρωση μας φέρνει αντίπαλους με τη διάσημη Μπόσνα του Σαράγεβο.

Στο Παλέ επικρατούμε μόλις με 88-84, με τον Βάρνερ να έχει 35 πόντους με 12/15 προσπάθειες. Στο Σαράγεβο παίρνουμε ανέλπιστη πρόκριση (ήττα 82-84), με τον Βάρνερ και πάλι ηγέτη (31 πόντοι).

Στους Ομίλους κληρωνόμαστε με Σαραγόσα, Ζαλγκίρις, και την αυστριακή Λάντις. Ο Βάρνερ συνεχίζει να βομβαρδίζει τα καλάθια (36 πόντοι με Σαραγόσα, 33 απέναντι στη Ζαλγκίρις των μετέπειτα σταρ του Σοβιετικού μπάσκετ Σαμπόνις, Χομίτσιους, Γιοβάισα), αλλά η ομάδα δεν κάνει ούτε μια νίκη και τερματίζει στον όμιλο τελευταία – αν και σε κανένα ματς δεν έχασε με διαφορά πάνω από …6 πόντους! Ειδικά στο τελευταίο ματς με την Λάντις ο Μπίλλυ συμμετέχει μόνο για 13 λεπτά προλαβαίνοντας να σκοράρει 17 πόντους. Τα αποτελέσματα:

Σαραγόσα – ΠΑΟΚ 80-76 (Βάρνερ 32π)
ΠΑΟΚ – Ζαλγκίρις 72-78 (Βάρνερ 23π)
Λάντις (Αυστρία) – ΠΑΟΚ 86-84 (Βάρνερ 23π), σε ένα επεισοδειακό ματς, όπου ο Μπίλλυ πλακώθηκε με αντίπαλο
Ζαλγκίρις – ΠΑΟΚ 102-96 (Βάρνερ 33π)
ΠΑΟΚ – Σαραγόσα 86-89 (Βάρνερ 36π)
ΠΑΟΚ – Λάντις 93-96 (Βάρνερ 17π)

Στο τέλος της χρονιάς φεύγει ο Τζέρτζια, ο οποίος σε μια (προφητική;) συνέντευξη θα δηλώσει: «ο Φασούλας και ο Κατσούλης είναι αυτοί που με την απειθαρχία τους σταματούν ό,τι καλό μπορεί να γίνει στον ΠΑΟΚ – μόνο αν φύγουν αυτοί θα πάει η ομάδα μπροστά». Στην ίδια συνέντευξη ο τέως πλέον προπονητής καταγγέλει ότι ο Κατσούλης προκαλεί σε κάθε προπόνηση τον Βάρνερ και ότι ο ίδιος τον είχε αποκλείσει από την αποστολή στη Σαραγόσα γιατί είχε χτυπήσει τον Μπίλι…


Στην επόμενη σεζόν προπονητής μας είναι ο Θόδωρος Ροδόπουλος, που εμπιστεύεται και πάλι τον Βάρνερ, αλλά αυτή τη φορά πακέτο με έναν άλλο λευκό ψηλό αμερικανό, τον Μαρκ Σίμπσον, για να καλύψει το κενό που δημιούργησε η φυγή του Φασούλα στις Η.Π.Α. 

Η ομάδα συμμετέχει στο Κύπελλο Κόρατς και η πρώτη κλήρωση μας φέρνει αντίπαλο τη βουλγαρική Λέφσκι, από την οποία ηττώμεθα στο πρώτο ματς αρχές Οκτώβρη του ’85 με 18 πόντους διαφορά (105-87 με 25 πόντους του Βάρνερ). Σε έναν δραματικό επαναληπτικό, κερδίζουμε 104-83, με καλάθι και φάουλ του Βάρνερ στην εκπνοή, ο οποίος είχε προηγουμένως κάνει όργια, σκοράροντας συνολικά 36 πόντους.


Στη συνέχεια αποκλείουμε εύκολα τη Βελγική Μπουλ ντ’ορ με δύο νίκες (96-81 και 92-76 με …38 πόντους του Βάρνερ) και μπαίνουμε στους ομίλους, αντίπαλοι με Μπερλόνι Τορίνο, Αντίμπ και Ζαντάρ. Ξεκινάμε με το ματς που παρακολούθησε ο …Orwell (!!!) και το οποίο κερδίσαμε 100-92 με 35 πόντους του Βάρνερ. 


Μια εβδομάδα μετά κερδίζουμε και τη Ζαντάρ στο Παλέ με 73-70 (Βάρνερ 30 πόντοι) και μετά…δεν ξανακάνουμε νίκη… Ειδικά στο Τορίνο χάσαμε 97-82 με σφαγιαστική διαιτησία και σε αυτό το παιχνίδι καταγράφεται η χαμηλότερη συγκομιδή πόντων από τον Βάρνερ: μόλις 9 πόντοι σε 25’ συμμετοχής, πριν αποβληθεί με 5 φάουλ…Τα αποτελέσματα:

ΠΑΟΚ – Μπερλόνι 100-92 (Βάρνερ 35π)
ΠΑΟΚ – Ζαντάρ 73-70 (Βάρνερ 30π)
Αντίμπ – ΠΑΟΚ 90-83 (Βάρνερ 33π)
Μπερλόνι Τορίνο – ΠΑΟΚ 97-82 (Βάρνερ 9 π.)
ΠΑΟΚ – Αντίμπ 67-88 (Βάρνερ 22π)

Αυτό ήταν και το τέλος της καριέρας του Μπίλι Βάρνερ στην Ελλάδα.


Έκτοτε, ο Μπίλλυ Βάρνερ δεν έκανε καμιά σπουδαία καριέρα: Αντίμπ, Χαποέλ Τελ Αβίβ, Τενερίφη (Α2 Ισπανίας – τότε κυκλοφόρησαν και κάποιες φήμες ότι θα τον ξαναπαίρναμε εμείς, αλλά ο Νιούμαν τον απέρριψε…), Σολέ, Μάες Πιλς Βελγίου – αν θυμάμαι καλά έπαιξε και εναντίον του Άρη κάποια παιχνίδια, Σαρλερουά (με την οποία τουλάχιστον κέρδισε και τρία πρωταθλήματα Βελγίου), ξανά Ισπανία, ξανά πίσω στη Σαρλερουά το 1999, Καντάμπρια το 2001 (σε ηλικία...43 ετών!) Το γεγονός αυτό γεννά έναν προβληματισμό:

Τελικά ήταν τόσο υψηλή η μπασκετική αξία του Μπίλλυ Βάρνερ ή τόσο χαμηλό το επίπεδο του Ελληνικού / Ευρωπαϊκού μπάσκετ της εποχής που μας έκανε να τον βλέπουμε σαν μικρό θεό? Σε σύγκριση με τους άλλους αμερικανούς που είδαμε στον ΠΑΟΚ στα χρόνια που μεσολάβησαν, πώς θα αξιολογούσαμε σήμερα τον Μπίλλυ? Ομολογώ ότι δεν μπορώ να απαντήσω ακόμη και σήμερα. Αλλά, όπως συνήθως, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση…


Υ.Γ. Στις 28 Νοεμβρίου 2012 βρέθηκε μετά από πολλά χρόνια και πάλι κοντά μας στον αγώνα των αστεριών του παρελθόντος για τα 100 χρόνια της ελεύθερης Θεσσαλονίκης. Στο παιχνίδι ήταν εκπληκτικός σημειώνοντας πάνω από 20 πόντους (με πολύ ωραίες διεισδύσεις, αλλά και τρίποντα), θυμίζοντας σε όλους μας πόσο εντυπωσιακός παίχτης ήταν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου